58η Σύνοδος Πρυτάνεων

Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο διέρχεται τη βαθύτερη κρίση της μεταπολιτευτικής περιόδου, που εμπεριέχει και την κρίση της αξιοπιστίας του στα μάτια της Ελληνικής Κοινωνίας, η οποία παρόλα αυτά αναγνωρίζει ακόμη τον κορυφαίο ρόλο του στην ανάπτυξή της.

Η κρίση αυτή εισάγεται στα Πανεπιστήμια, προερχόμενη κυρίως από τις αμφίσημες και αντιφατικές εν πολλοίς  πολιτικές, κομματικές και συνδικαλιστικές τακτικές.

Κορυφαία έκφανση αυτής της κρίσης αποτελεί η εκδήλωση φαινομένων βίας, η οποία εμφανίζεται ως, σωματική, ψυχική, συνειδησιακή, λειτουργική, και καταρρακώνει τη δημοκρατία και τη στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ ακυρώνει την ουσιαστική έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου που αφορά σε όλα τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας.

Τραγική διάσταση της καταστάσεως αυτής, είναι η διάρρηξη των σχέσεων Δασκάλου-Μαθητή, που επιβάλλεται από ενέργειες προερχόμενες συχνά έξω από τον ακαδημαϊκό χώρο. Πρόσφατο ακραίο παράδειγμα αποτελεί η υπονόμευση και η στοχοποίηση των δημοκρατικά εκλεγμένων ακαδημαϊκών οργάνων, για τα οποία ασήμαντες μειοψηφίες αμφισβητούν ακόμη και το δικαίωμα του «συνέρχεσθαι και αποφασίζειν».

Σε μια σύγχρονη ευνομούμενη Δημοκρατία δεν μπορεί να τίθεται επισήμως ζήτημα μη εφαρμογής Νόμου. Από την άλλη πλευρά η συντεταγμένη Πολιτεία οφείλει να συμμερίζεται τους προβληματισμούς για τις δυσλειτουργίες, όπως αυτές διαπιστώνονται από τα Πανεπιστήμια, παρεμβαίνοντας διορθωτικά και αποτελεσματικά, χωρίς διλήμματα που οδηγούν στην άκαιρη δημιουργία αδιεξόδων.

Τα ανωτέρω δημιουργούν συνθήκες μη-λειτουργίας του Δημόσιου Πανεπιστημίου, που οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα ή ακόμη και στη διακοπή   του ερευνητικού, εκπαιδευτικού, και διοικητικού έργου, με ανυπολόγιστες συνέπειες στους διδάσκοντες, στους φοιτητές, στις οικογένειες τους, και εν τέλει στις προσδοκίες της Ελληνικής κοινωνίας.

Η Σύνοδος των Πρυτάνεων των Ελληνικών Πανεπιστημίων δεν δέχεται τη συνέχιση αυτής της κατάστασης. Οι Πρυτάνεις δεν συμπολιτεύονται ούτε αντιπολιτεύονται, αλλά αγωνίζονται για την υπεράσπιση του δημόσιου αγαθού της Παιδείας. Καλούμε όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής να ακολουθήσουν το δρόμο της εθνικής συναίνεσης στο θέμα της Παιδείας. Θα θέλαμε επιτέλους να ακούσουμε την ξεκάθαρη θέση των κομμάτων σε ζητήματα όπως η καθολική ψηφοφορία για την ανάδειξη των πανεπιστημιακών οργάνων, η αποτίμηση του έργου τους ή ο προγραμματισμός των ενεργειών τους.

Καλούμε το σύνολο της Ακαδημαϊκής κοινότητας, και ειδικότερα τους φοιτητές και τους θεσμικούς εκπροσώπους σε όργανα διοίκησης, να αποκρούσουν  τη βία, και τονίζεται εμφατικά ότι οι εξωθεσμικές παρεμβάσεις στην ομαλή λειτουργία θεσμικών οργάνων,  εφεξής θα συνεπάγονται σοβαρές συνέπειες στην ολοκλήρωση της ακαδημαϊκής διαδικασίας και μέριμνας.